Utwór

Warczą karabiny i dzwonią pałasze,

To Piłsudski wyszedł w pole, a z nim chłopcy nasze.

Wodzu, wodzu miły! Przewódź świętej sprawie!

I każ trąbić trębaczowi, gdy staniem w Warszawie!

Wtedy wszystkie dzwony krakowskie zadzwonią,

A kolumnie zygmuntowskiej Tatry się pokłonią.

Gdy staniesz w Warszawie, wodzu, strzelcze szary,

Podepcz nogą z ostrogami butę carskiej mary.

Gdy staniesz w Warszawie w tym królewskim grodzie,

To poleci na rozprawę co jest sił w narodzie.

Wisłą wieść poleci – falami jasnemi,

Że nie będzie już Moskali na piastowskiej ziemi.