Utwór

Dla tych co chcieli tu osiągnąć coś,

nic nie kradnąc.

Dla tych co chcieli by co proste jest,

przyszło łatwo.

I tym co maja prócz nadziei stu,

jakieś plany.

8:15, Londyn, miesiąc w przód, wyprzedany.

A każdy chciał tu przecież normalnie żyć,

mimo wszystko.

Bez tej paranoi po prostu żyć,

mimo wszystko.

Bo ile można szarpać się?

Bić o przetrwanie z każdym dniem,

no chyba, że to warto znieść.

Dla tych co chcieli tu do czegoś dojść,

bez układów.

Dla tych co są stworzeni po to by,

sobie radzić.

Dla tych co pokonają w sobie lęk,

i tęsknotę.

Nagrodą dzisiaj będzie,

równy start samolotem.

A każdy chciał tu przecież normalnie żyć,

mimo wszystko.

Bez tej paranoi po prostu żyć,

mimo wszystko.

Bo ile można szarpać się?

Bić o przetrwanie z każdym dniem,

no chyba, że to warto znieść.

Mimo wszystko! /x2

Mimo wszystko!