Utwór

Spokojnego nie znam dnia,
Na czczo spalam pety dwa
I herbaty tak jak trza
Nie posłodzę,
Po asfalcie czy przez piach,
Gładko, czy po kocich łbach,
Taki mi się trafił fach,
życie w drodze.

Uciekają rzędy drzew,
Twarz mi chłodzi wiatru wiew,
Świat uśmiecha się, psiakrew,
Bałamutnie,
A ja biorę gaz pod but,
Raz na objazd, raz na skrót,
Byle dalej, byle w przód,
Absolutnie, absolutnie.
Fa fa fa fa fa fa fa fa fa ra fa fa
Fa fa fa fa fa fa fa fa fa ra fa fa
Byle dalej, byle w przód,
Absolutnie.

No a gdyby kiedy, kto
Zadał mi pytanie to,
Co mnie nocą razy sto
Ze snu budzi,
Gdybym miał powiedzieć wam,
Dokąd gonię, dokąd gnam,
Ja odpowiedź jedną mam:
Gnam do ludzi!
Raz na objazd, raz na skrót,
Bo chodź się trafiają wśród
Ludzi często nieźli trut-
Nieźli trutnie,

Choć mnie nieraz wkurzą i
Zdrowo mi napsują krwi,
W sumie fajnie z nimi mi,
Absolutnie, absolutnie.
Fa fa fa fa fa fa fa fa fa ra fa fa
Fa fa fa fa fa fa fa fa fa ra fa fa
W sumie z ludźmi fajnie mi,
Absolutnie.

Więc, gdy masz pan z życiem kram,
Taką panu radę dam,
Gnaj do ludzi, tylko tam
Pańska meta.
Gnaj pan do nich jeszcze dziś
Im poświęcaj każdą myśl,
Czyś pan szofer, panie, czyś
Pan poeta.

Raz na objazd, raz na skrót,
Bo chodź się trafiają wśród
Ludzi często nieźli trut-
Nieźli trutnie,
Choć cię nieraz wkurzą fest,
Choć rozzłoszczą cię do łez,
W sumie z nimi fajnie jest.
Absolutnie, absolutnie.
Fa fa fa fa fa fa fa fa fa ra fa fa
Fa fa fa fa fa fa fa fa fa ra fa fa
W sumie z ludźmi fajnie jest,
Absolutnie.